به مناسبت روز جهانی گردشگری و همزمانی با فصل گاوبانگی، “موسسه آموزشی آواپارسه” کارگاهی با مضمون “گوچمر مرال” با حضور آقایان “محمدطاهر غفاری” ملقب به “پیرطاهر” و جواد یعقوب زاده، برگزار کرد. پیرطاهر که اهل دهستان چلاو شهرستان آمل هست، از فعالین بومی است که در زمینه حیات وحش و محافظت از مرال ها فعالیت دارد، و درفصل گوچمر به صورت دائم و در کل سال به صورت مرتب در عرصه های جنگلی حضور دارد و به حفاظت و احیای گونه های حیات وحش و جنگل میپردازد. در راستای فعالیت ایشان پویشی با عنوان “پویش نجات مرال ها” شکل گرفت که دلسوزانه به این امر مشغول هستند.
شنبه مورخ 98/7/6
گوچمر چیست؟
گوچمر (گاوبانگی) اصطلاحی است که به دوره جفت گیری مرال ها (گوزن قرمز) گفته میشود، که از نیمه شهریور تا نیمه مهرماه به مدت یک ماه ادامه دارد و در تمام این دوره مرال های نر با برآوردن آوایی بلند مرال های ماده را به مراسم جفت گیری و مرال های نر را به مبارزه دعوت و قلمرو خود را مشخص میکنند.
تهدیدها
در حالت عادی مرال ها در جنگل های هیرکانی (از شمال غرب تا ارسباران و از شمال شرق تا بخش های از خراسان شمالی) زندگی می کنند اما با شنیدن این بانگ، به چمنزارها می آیند و این امر باعث سهولت شکار آنها میشود.
بانگ‌های پی درپی مرال های نر، ردیابیشان را آسان می‌کند. همچنین، در این فصل به دلیل افزایش آدرنالین در مرال های نر میزان شجاعت بالا رفته و از حواس پنج گانه نسبت به حالت عادی کمتر استفاده میکنند و در حالت مستی و گیجی به سر می برند و به همین دلیل هوشیاری لازم برای فرار از دست شکاچیان را ندارند. متاسفانه شکارچیان از این فرصت سواستفاده کرده و اقدام به شکار مرال ها می کنند.
همچنین اگر مرال نر بانگ و آوای مرال نری غریبه را در قلمروی خود بشنود به سرعت به آن سمت می رود تا او را از قلمرویش بیرون کند. به همین دلیل برخی شکارچیان با استفاده از شاخهایی مخصوص این صدا را تقلید می کنند و مرال نر که فریب خورده و برای مبارزه با حریف خود به آن محل می آید در دام شکارچیان اسیر گشته و یا کشته می شود.
از دیگر تهدیدها میتوان به حضور گردشگران در زیستگاه مرال ها برای مشاهده رقابت و نبرد بین مرال های نر برای تعیین قلمرو، اشاره کرد. این در حالی است که فصل گوچمر دوره بسیار حساسی است و باید آرامش مرال ها حفظ شود. زیرا استرس و ناامنی باعث کاهش میزان زاد و ولد و همچنین دور شدن آن ها از زیستگاهشان میشود.
محافظت از مرال ها
بومیان بهترین حافظان هستند، زیرا میتوانند با مشاهده گروه های گردشگران آن ها را از اهمیت زمان گوچمر آگاه سازند و همچنین در صورت برخورد با فعالیت شکارچیان، آن را با سازمان محیط زیست در میان بگذارند و در صورت امکان در این ایام تردد کمتری در این مناطق داشته باشند.
